Bij het begin van de Hoogmis hevige knallen; een grote gele gloed boven Eindhoven, later grote, hoge stofwolken. In de kapel vallen bij genoemde knallen de kleine ramen naar beneden, de grote stuk en geheel verbogen. Mijnheer de Rector beduidt ons de kapel te verlaten. In de kweekschool en elders zijn ramen en deuren stukgeslagen of ontwricht. De H. Mis stil voort gezet; veel gerommel buiten, maar niemand begrijpt de oorzaak. Ik ga kijken, sta voor een Duitser, die door de stukgeslagen voordeur is binnen gekomen.
Hij vraagt om een liter en een weegschaal??
± Half elf overtocht van veel vliegtuigen; twee keer is het luchtalarm; in de hei worden de Duitse stellingen gebombardeerd; alles dreunt ontzettend. Men draagt de zieken naar beneden. Om 16.00 uur komen de zusters van het Hof. De Rode Kruismannen dragen haar op een brancard naar boven of naar de naaikamer. In allerhaast zijn de cellen in het ziekenkwartier en nog enkele, als de naaikamer ingericht. Iedereen helpt mee!
Verschillende zusters en novicen hebben nu geen cel meer, maar brengen haar strozak in de appelkelder o.a . Sr.Fulgentia en Sr.Norbertha. Wat was het een droeve stoet van het Hof naar hier. Ook de heer Poulssen reed met een ziekenwagentje van het Hof naar het Moederhuis en terug. Ook enkele van de zusters brachten nog wat beddengoed en huisraad over. De beste dekens hebben ze daar moeten laten; die zijn gestolen.
Weldra kwam de bekendmaking, dat heel de Koestraat moest ontruimen v6ör maandag 18 september 12.00 uur tot 300 meter vanaf het kanaal. Wij mogen op eigen risico hier blijven. Het wordt angstig! Wat hangt ons boven het hoofd? Veel zusters filosoferen over het “op eigen risico”, (uiting van angst), maar tenslotte denken we allemaal: gehoorzaamheid! Nu is het werkelijk een offer!
‘s Middags wordt er hevig geschoten en veel vliegtugen komen over. We zitten allemaal in de schuilplaatsen of kelders,’ maar wagen er nu en dan een oogje aan om te kijken! Er moeten veel parachutisten (Engelsen) om laag gekomen zijn. Maar waar? Hier nog geen te zien!
Maatglas en weegschaal hebben de Duitsers teruggebracht. Hoe eerlijk! ‘s Avonds zegt de Zeereerwaarde Moeder, dat we deze nacht ons habijt zullen aanhouden. We mogen naar bed gaan of beneden blijven, naar keuze.
Sr.Avelina had geen bed en heeft op mijn bed gelegen en ik in een ligstoel ernaast. Jongens, wat heb ik het die nacht koud gehad! Mijnheer de Rector en de Heer Schaberg sliepen samen onder de trap bij de spreekkamers. Ze vonden het er niet rustig vanwege het op en neer lopen naar de W.C. vanuit het Noviciaat. Overigens een rustige nacht.