We worden om 7 uur wakker van ’t sleepen van de menschen en van ’t weermacht-materiaal, dat naar Best gaat. ’t Geschut op den kanaaldijk verdwijnt, op één mitrailleur na. ’s Morgens een heftige ontploffing. We zien niets, maar alles dreunt. In de richting van de brug Eindhoven-Best wordt blijkbaar hard gevochten. Nellie gaat om brood en levensmiddelen, ze komt met wat thuis. ’t Dorp is verder uitgestorven. Er vliegen enkele vliegtuigen over, waarop geschut van ’t kanaal nog schiet, maar ’t zijn de laatste stuiptrekkingen. ’t Verdwijnt en wordt in de Boterwijk weer opgesteld. Om ± 12 uur komt Frans thuis en is niet van plan weer weg te gaan. Hij voelt blijkbaar, dat ’t nadert en wil ons niet alleen laten. ’t Schieten en de ontploffingen uit Best worden steeds heviger. Er komt bericht dat de brug onbeschadigd in Engelsche handen is: bloedbad aan beide zijden. Om 5 uur verschijnen er weer massa’s zweefvliegtuigen richting uit Tilburg. We gaan weer naar de kelder. Om 5.30 uur komen er doodvermoeide, loopende soldaten uit Best, enkele zijn verbonden. Hebben ze ’t opgegeven? Ze hebben granaten in de hand, klaar om direct te gooien en kijken schichtig en angstig rond. Dan zien we auto’s met witte vlaggen, vol met gewonden. ’t Is een vreeselijk gezicht, veel bloed, allen even vies, vuil en bang. In ’t Cons. bureau krijgen ze hun verzorging en worden naar Tilburg gebracht met vrachtwagens van de Duitschers zelf. Om 6.45 krijgen we de eerste Tommie te zien: 2 krijgsgevangenen!! Ze zijn blootshoofds en zien er vermoeid uit. Eén ervan ziet ons en glimlacht nog. ’t Zijn mannen van ± 30 jaar, gekleed in donkere khaki overalls met veel zakken, riemen en touw, dikke bruine schoenen, 1 distinctief op de linkermouw. We hebben medelijden met de kerels, trouwens ook met deze zóó totaal verslagen Duitschers. Roode Kruis auto’s rijden voortdurend heen en weer. Steeds komen er nog groepen uit Best, klein geschutmateriaal met zich meedragend. Om 8.30 komt uit het dorp een commando-auto, vóór en achter een motorfiets. De officier achterin laat schuin voor ons huis stoppen, stapt uit en commandeert de doodvermoeide zich voortsleepende Duitschers weer terug. “Zurück, zurück!” buldert hij en ze keren weer om! ’t Is afschuwelijk. Ook worden weer andere versche troepen naar Best vervoerd per fiets, per auto en loopend. We gaan een angstige nacht tegemoet. Om 2 uur kregen we nog telefoon uit Nuenen dat in Son de vlag uithing en dat de Duitschers om 3 uur uit Eindhoven verdwenen moeten zijn.
Weermacht materiaal naar Best
