Weer een zeer onrustige nacht

Alhoewel we hier niet in een kelder moeten kruipen, blijkt het ook weer een zeer onrustige nacht te zijn. Op de eerste plaats de ongewone slaapplaatsen, wat bij de kinderen zeer goed merkbaar is. Dan om 2 uur komen de verwachte gasten. ’t Geeft veel lawaai, al heerscht er discipline. Orders zijn uitgevaardigd: stilte, omdat er kinderen zijn, niet rooken en geen water, dan alleen voor de paarden, wegens watergebrek, wat hier in de omgeving dan ook zeer nijpend is. Na 3 uur is ’t weer stil, doch om 5 uur weer een helsch lawaai van

schieten, allemaal in de richting van ’t dorp. Wat moet er toch veel kapot zijn; ’t duurt ruim een uur lang. Als we opstaan, zien we volop Duitschers rond ’t huis; 45 hebben er geslapen, 4 paarden en 4 karren. Ze ruïneren in korte oogenblikken den geheelen hof. Ze zijn als opgejaagd wild, want tegen 10 uur schijnt er een minder prettige tijding binnen te komen. Vliegensvlug moet alles ingepakt en ingespannen worden. Ze staan klaar voor vertrek, ook die in de verdere omgeving, maar ’t vertrek gaat toch niet door. En in ’t dorp blijven ze de toren beschieten en het Duitsche geschut, dat in de Boterwijk staat. Om 2 uur vertrekt Nellie naar ’t dorp. Dan om 5 uur verschijnen Engelse jagers boven ’t dorp. We hooren schieten en bommen vallen en even later zien we een zware rook tusschen de kerk en de molen. En dan komen zwermen vliegtuigen met zweefvliegtuigen over, zwermen en nog eens zwermen. Enkele worden blijkbaar niet ver geland. Wat moet dat toch gaan worden? De Duitschers komen hier helemaal ingesloten. Nellie komt gelukkig goed uit ’t dorp terug, maar brengt slechte en goede berichten mee. De slechte zijn, dat er op ’t sportpark naast ons huis een kanon opgesteld wordt en de bediening ervan met de commandant in de stal van ons huis wordt ingekwartierd. ’t Is niet fraai. Ik geef nog maar weinig kans dat we er enigszins behoorlijk afkomen op deze manier. Frans blijft nog steeds thuis, doch kleedt zich niet meer uit en blijft voortaan in de kelder slapen. Met het eten behelpt hij zich en scharrelt hier en daar wat in de buurt met Arie samen op. Wat ’n leven, wat ’n chaos! ’n Goed bericht is, dat de Engelschen geprobeerd hebben bij de Bast met bootjes over ’t kanaal te komen, wat jammer genoeg mislukt is. Intusschen wordt onze toren nog steeds beschoten, hij begeeft het nog niet. Juist voor Vriens zijn huis is door een Engelse jager een Duitsche munitieauto in brand geschoten. Alleen de Duitschers zijn erbij verongelukt; bij Vriens veel huisschade, zij waren in de kelder. Wij zagen het van Kemps uit gebeuren; wisten natuurlijk niet, wat er geraakt was, maar zagen zware rookwolken opstijgen. Eenige zijn er in de schuilkelder geweest. Verdere berichten ontbreken totaal; wij weten van geen andere oorlog af. Maar ’t is hier verschrikkelijk genoeg. ’t Ergste is, dat er af en toe een verdwaald projectiel in de Piekenhoek terecht komt. Daar bevinden zich zeer veel Bestsche geëvacueerden op de boerderijen, bij eenige van 80-150 toe. ‘t Heeft reeds verschillende slachtoffers gevraagd (4 dood) en ook zwaar en licht gewonden. De toestand is daar verschrikkelijk. Veel honger en dorst, veel kinderen ziek; vrouwen die bevallen moeten en niets meer bezitten; vrouwen juist bevallen, die alweer rondtobben. En in den avond begint het nog te regenen ook. Hoe moet dat in die volgepropte lekkende schuren? En dat duurt nu al bijna een week! O.L.H. geef toch uitkomst a.u.b.! Tegen 7 uur ’s avonds rijdt er op ‘ons’ erf een volle munitiewagen binnen. De schrik bevangt ons, we praten met de menschen, maar ’t helpt niets: hij blijft! We krijgen juist een verhaal, dat er bij Mieke v.Krieken in Spoordonk naast het huis ook een munitiewagen stond. Deze werd door een toevallig overvliegende granaat precies getroffen. Van ’t huis is niet veel meer over, maar ze leven gelukkig nog. Dan wordt ‘s avonds de zeug van Kees Roefs gevorderd en meteen geslacht. Hij krijgt wel uitbetaald en na lang bedelen ook een stukje vleesch. Je hebt niets en niets te zeggen. Ze staan direct klaar met het geweer; ’t is een ware terreur. En zij voelen ook heel goed, dat zij onze vijand zijn. We gaan laat naar bed.

Comments are closed.